ความรักที่คู่ควร

ความรักที่ไม่มีการพัฒนา มันก็จะเหมือนวัฎจักร....ที่มีแต่เรื่องเบื่อหน่าย ซ้ำๆ เดิมๆ เพิ่มเติม คือ ไม่มีความสุข หรืออาจจะ สุกๆ ดิบๆ...

เพราะคนที่อยู่กับเรา ควรทำให้คุณภาพชีวิตของเราดีขึ้น...

หากใครเข้ามาแล้วทำให้คุณภาพชีวิตเราแย่ลง หรือตกต่ำลงกว่าเดิม

เราควรพิจารณาเสียใหม่ ว่าควรไปต่อ หรือหันหลังกลับ...

ไม่ใช่เพราะเราเลือกมาก แต่เพราะเราสมควรต้องเลือก....

เวลาที่เหลืออยู่ของชีวิต คือเวลาที่มีค่า และเราควรมีความสุขให้มากที่สุด...

คุณภาพชีวิตของเรา ขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อม และคนใกล้ตัวด้วย..

หากอยู่ใกล้ใครที่ทำให้เรารู้สึกเป็นลบ ควรอยู่ให้ห่างเอาไว้..

หากเราต้องทุกข์เพราะคนอื่น มันคุ้มแล้วหรือ.. ในเมื่อเวลาที่เราอยู่คนเดียว มันมีความสุขมากกว่า..

เราเลือกทางเดินชีวิตของเราได้ ไม่จำเป็นต้องฟังเสียงรอบข้าง ที่ไม่ได้เข้ามาอยู่ในชีวิตเราตลอดเวลา..

ถ้าหากไม่มีใครเข้าใจ ก็ไม่เป็นไร แค่เราจงเข้าใจตัวเองให้ได้ก่อน ว่าเป้าหมายในชีวิตของเรา คืออะไร..